Երբ նորից. . . . 

Երբ նորից կլինի աշուն,

Դու տխուր կքայլես փողոցով,

Երբ կիջնի ալեկոծ իրիկուն,

Կամացուկ ես կանցնեմ քո մտքով:

Երբ հասնես թևաթափ մեր այգուն ,

Թևածի մի տագնապ քո հոգում,

Այդ նորից ես եմ քեզ երազում ,

Իմ անքուն ու տխուր գիշերում:

Կկանգնես քեզ ծանոթ ծառի տակ,

Կտխրես, կխորհես անցածից,

Ու հանկարծ քեզ կզգաս դու մենակ,

Քեզ ծանոթ , հարազատ ծառի տակ:

Կանձրևեն տերևները ծառից,

Կգրկեն քո մարմինը քամոտ,

Դու թաքուն կհիշես նորից ինձ,

Կուզենաս նորից գալ դու ինձ մոտ:

Ու հանկարծ քո սրտի խորքերից ,

Կլսես իմ ձայնը ծանոթ . . . . 

Ախ ինչու՞ հեռացանք իրարից. . . .

Կփակվեն քո աչքերն արցունքոտ. . . .