Ես հորինեցի. . .

Ես հորինեցի ինձ, որ նվիրեմ քեզ,
Փաստորեն ստացվեց, որ քեզ խաբեցի,
Այս անգամ նորից փայլուն խաղացի,
Բայց դու մի շտապիր, ես հորինեցի. . . .

Ես հորինեցի և քեզ ինձ համար,
Եվ այն աշխարհը, որում ապրեցինք,
Ես հորինեցի ամեն վայրկյանը,
Եվ այն լուսինը, որին երդվեցինք,
Ու քեզ գուրուրող այն խենթ ձեռքերը,
Զուր ես կարոտում, ես հորինեցի,
Մեր բաժանումն ու միացումն ել
Ճակատագիր չէր, ես հորինեցի. . . .

Այն համբույրներն էլ ես հորինեցի,
Նույնիսկ չգիտեմ, գուցե ձանձրույթից,
Վերջապես վերջն էլ ես հորինեցի,
Երբ հորինելու ոչինչ չմնաց. . . . 

Գիտեմ, կհարցնես, թե ինչի՞ համար,
Այս պատասխանը ես չեմ հորինում,
Ես քո միջոցով ջնջել փորձեցի
Հին հորինածը, որ չի մոռացվում:

Անցյալի ցավը ջնջել փորձեցի,
Բայս ստացվեց, որ քեզ ցավ հորինեցի
Ինքս մնալով իմ հին ցավի հետ,
Որ հորինվել էր ինձ համար գուցե. . . .

Комментариев нет:

Отправить комментарий