Դու եկել ես նորից,իսկ անջատման օրից տարիներ են անցել:

Քեզ հիշել եմ թեկուզ, բայց վարդերը հոգուս ուրիշինն են դարձել:

Նա իմ սերն է հրկեզ, թեև քեզ եմ նույնպես թաքուն հիշել, հոգի՜ս

Գնա, սակայն, գնա, իզուր էլ մի մնա, մի բորբոքի հոգիս:

Լայն էր ծովը սրիուս, բայց անզոր էր լեզուս պատմել ծովի մասին,

Դու չտեսա՜ր, ափսոս, իմ տարերքը անխոս, փրփուր տեսար դու սին:

Կուզենայի, որ , ա՜խ,այսպես մե՜ղմ ու խաղա՜ղ անվերջ նստես կողքիս...

Գնա, սակայն,գնա, իզուր էլ մի մնա, մի բորբոքի հոգիս