Ես չըգիտեմ` ո՛ւր են տանում հեռավոր
Ուղիների ժապավեններն անհամար,Ես նստում եմ ճամփի վրա ամեն օր
Ե՛վ աղոթում, և՛ թախծում եմ քեզ համար։

Եվ իմ մոլոր ուղիներում, ո՛վ գիտե,Գուցե մի օր դու երևաս լուսերես.Գուցե ժպտաս քո խոսքերով արծաթե
Եվ մութ սրտիս նոր խնդության լույս բերես։

Օձանըման ոլորումով հեռախույս
Ինձ կանչում են ուղիները բյուրավոր.Արդյոք ո՞ւր ես, խորհրդավոր արշալույս,Հանդիպումի երջանկության պայծառ օր...